Słowo Przedwieczne stało się ciałem, dlatego byśmy życie mieli, a mieli obficie. Cała działalność Jezusa Chrystusa, Jego cierpienia i śmierć miały ten cel jedynie, by nam to życie wysłużyć. Po to również wyposażył Chrystus Kościół swoją mądrością i łaską, by każdy z synów ludzkich mógł zaczerpnąć z przebogatych zdrojów tego życia.
A jest to życie zupełnie innego porządku, niż wszelkie inne, dostrzegalne zmysłami czy rozumem. Jest to życie nowe, które swą wielkością, swym pięknem i szczęściem przewyższa wszystkie dzieła stwórczej mocy Bożej. Jeden jego stopień więcej waży wobec Boga, niźli ziemia i niebo. Bo to życie z nas, istot ograniczonych, czyni poniekąd istoty nieskończone: dopuszcza nas, jak mówi św. Piotr, do uczestnictwa w naturze Bożej, spokrewnia z Trójcą Przenajświętszą.
fragment przedmowy